All risks – ubezpieczenie majątku od wszystkich ryzyk.
Bonus – Malus – tabela stosowana przez Towarzystwa Ubezpieczeniowe w celu określenia zniżki/zwyżki przysługującej za bezszkodowy lub szkodowy przebieg ubezpieczenia. W każdym Towarzystwie tabela wygląda inaczej w związku, z czym należy pamiętać, że uzyskane zniżki w jednym Towarzystwie nie zawsze będą odzwierciedlały zniżkę, jaka przysługuje w innym Towarzystwie.
Cargo – ubezpieczenie ładunku podczas transportu. Umowę zawiera właściciel mienia.
Cedent – osoba, która przelewa swoje prawa do wypłaty odszkodowania na rzecz innego podmiotu, np. banku.
Certyfikat ubezpieczenia (potwierdzenie ubezpieczenia) – dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia stanowiący dowód posiadania polisy. Stosowany jest dla wygody klienta, aby nie musiał nosić ze sobą polisy lub w ubezpieczeniach grupowych.
Cesja – umowa zawarta między cedentem a cesjonariuszem, dotycząca przelania praw między jedną stroną a drugą. Najczęściej wymagana jest przez banki przy spłacie kredytu, w razie zaistnienia szkody odszkodowanie otrzymuje bank.
Franszyza integralna – jest to zapisana w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia kwota do wysokości, której Towarzystwo Ubezpieczeniowe nie wypłaca odszkodowania, najczęściej określana kwotowo. Jeśli szkoda przekracza wysokość franszyzy integralnej następuje wypłata w pełnej wysokości przyznanego odszkodowania. Takie rozwiązanie stosuje się, aby wyeliminować zgłaszanie drobnych szkód. Przykład I: franszyza wynosi 400 zł, szkodę wyceniono na 200 zł. W tej sytuacji nie ma wypłaty odszkodowania. Przykład II: franszyza wynosi 400 zł a szkoda została wyceniona na 500 zł. Odszkodowanie w tej sytuacji wypłacane jest w pełnej wysokości, czyli w kwocie 500 zł.
Franszyza redukcyjna (udział własny) – jest to kwota zapisana w polisie lub Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia, którą potrąca się z należnego odszkodowania tzw. udział własny Ubezpieczonego. Może być wyrażona kwotowo lub procentowo.
Karencja – okres ograniczonej odpowiedzialności Ubezpieczyciela. Stosowana jest najczęściej w ubezpieczeniach kosztów leczenia, zdrowotnych oraz życiowych.
Klauzula – zapisy dotyczące umowy ubezpieczenia, rozszerzające lub ograniczające zakres ochrony w stosunku do Ogólnych Warunków Ubezpieczenia.
Konsumpcja sumy ubezpieczenia – skonsumowanie, czyli zmniejszenie sumy ubezpieczenia o kwotę wypłaconego odszkodowania lub świadczenia.
Nadubezpieczenie – występuje, gdy przyjęta suma ubezpieczenia jest zdecydowanie wyższa od wartości mienia, czyli zawyżona. Jest to niekorzystna sytuacja dla klienta, gdyż opłaca składkę wyższą a szkoda całkowita będzie liczona nie od sumy, na jaką zostało wycenione mienie tylko zgodnie z jego wartością np. rynkową, nową lub rzeczywistą.
Niedoubezpieczenie – przyjęta suma ubezpieczenia jest niższa niż wartość ubezpieczonego mienia. W razie powstania szkody będzie zastosowana tzw. proporcja, co oznacza, że odszkodowanie będzie pomniejszone w takim stopniu, w jakim zapisana w polisie suma ubezpieczenia pozostaje do wartości mienia. Przykład: ubezpieczamy budynek o wartości 600.000 zł na sumę 300.000 zł. W wyniku huraganu zostaje zniszczony dach, koszt naprawy dachu wynosi 100.000 zł. Powstało niedoubezpieczenie (wartość budynku jest zaniżona o 50%) w związku z tym, wypłata odszkodowania będzie pomniejszona o 50%, czyli klient otrzyma 50.000 zł.
Nieszczęśliwy wypadek – nagłe, niezależne od woli Ubezpieczonego zdarzenie, wywołane przyczyną zewnętrzną w następstwie, którego Ubezpieczony doznał uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub zmarł.
Odpowiedzialność cywilna – zgodnie z przepisami prawa, każdy z nas ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone osobom trzecim, dotyczy to szkód zarówno na osobie jak i w mieniu. Kodeks Cywilny dzieli odpowiedzialność cywilną na deliktową (wynikającą z winy Ubezpieczonego) i kontraktową (wynikającą z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania). Odpowiedzialność cywilna może być: posiadaczy pojazdów mechanicznych, w życiu prywatnym, zawodowa lub z tytułu prowadzenia działalności.
Odszkodowanie - kwota, którą Ubezpieczyciel jest zobowiązany wypłacić w razie zaistnienia określonego zdarzenia zgodnie z umową ubezpieczenia.
Ograniczenia (wyłączenia odpowiedzialności) – zamieszczony w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia lub polisie wykaz zdarzeń, ryzyk, za które Ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności.
Okres ubezpieczenia – jest to wyznaczony datami okres w polisie, w którym Ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność za zdarzenia wynikające z umowy ubezpieczenia.
OWU – Ogólne Warunki Ubezpieczenia.
Pojazd historyczny – to pojazd:
- zabytkowy
- wpisany do księgi inwentarza
- mający co najmniej 40 lat
- mający co najmniej 25 lat i uznany przez uprawnionego rzeczoznawcę samochodowego za pojazd unikatowy lub mający szczególne znaczenie dla udokumentowania historii motoryzacji
Polisa – dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia.
Pro rata temporis – sposób naliczania składki proporcjonalnie do okresu ubezpieczenia, stosowany przy ubezpieczeniach krótkoterminowych.
Regres – roszczenie zwrotne przysługujące Towarzystwu Ubezpieczeniowemu. Po dokonaniu wypłaty odszkodowania w określonych przez prawo przypadkach, Towarzystwo Ubezpieczeniowe może dochodzić zwrotu wypłaconej kwoty od osoby odpowiedzialnej za wyrządzoną szkodę.
Suma gwarancyjna – kwota określona w polisie, stanowiąca górną granicę odpowiedzialności Ubezpieczyciela w odniesieniu do jednego i wszystkich zdarzeń, które wystąpią w okresie ubezpieczenia. Suma gwarancyjna występuje w ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej.
Suma ubezpieczenia – kwota określona w polisie, na którą ubezpieczono np. mienie, życie lub zdrowie. Stanowi górną granicę odpowiedzialności Ubezpieczyciela.
Szkoda – rozróżnia się szkody osobowe i majątkowe. Osobowe dotyczą życia i zdrowia człowieka (rozstrój zdrowia, uszkodzenie ciała lub śmierć) a rzeczowe zniszczenia, uszkodzenia mienia lub jego utraty.
Szkoda całkowita – całkowite zniszczenie lub utrata przedmiotu ubezpieczenia. Do wyliczenia szkody przyjmuje się najczęściej koszty nabycia lub wytworzenia mienia o tych samych lub zbliżonych parametrach uwzględniając jego zużycie. W przypadku pojazdów szkoda całkowita ma miejsce, kiedy koszty naprawy przekraczają 70% wartości pojazdu z dnia szkody.
Szkoda częściowa - uszkodzenie przedmiotu w takim stopniu, który umożliwia dokonanie jego naprawy i przywrócenie do stanu z przed zdarzenia.
Świadczenie – kwota wynikająca z zawartej umowy ubezpieczenia, którą wypłaca Ubezpieczyciel. Może to być forma rekompensaty za rozstrój zdrowia, uszkodzenie ciała lub śmierć. Świadczenie otrzymuje Ubezpieczony lub Uprawniony.
Ubezpieczający – osoba fizyczna lub prawna, która zawarła umowę ubezpieczenia i jest zobowiązana do opłacenia składki, Ubezpieczający może być również Ubezpieczonym.
Ubezpieczenie na pierwsze ryzyko – sumę ubezpiecza ustala się określając maksymalną stratę jaką możemy ponieść w wyniku jednego zdarzenia ubezpieczeniowego.
Ubezpieczenie na sumy stałe – suma ubezpieczenia powinna odpowiadać faktycznej wartości mienia, w przypadku środków obrotowych powinna odpowiadać najwyższej dziennej wartości mienia.
Ubezpieczony – osoba fizyczna lub prawna na rzecz, której została zawarta umowa ubezpieczenia.
Ubezpieczyciel – zakład ubezpieczeń, posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie ubezpieczeń. Strona umowy ubezpieczenia zobowiązana do wypłaty odszkodowania lub świadczenia w razie zaistnienia wypadku ubezpieczeniowego.
Uprawniony (uposażony, beneficjent) – osoba, którą Ubezpieczający wyznaczył imiennie w polisie, jako uprawnioną do otrzymania świadczenia. Może być wyznaczona jedna lub kilka osób. Jeśli Ubezpieczający nie wskazał żadnej osoby, świadczenie przysługuje zgodnie z Kodeksem Cywilnym.
Wartość ewidencyjna brutto – wartość mienia, która zgodnie z ustawą o rachunkowości odpowiada wartości początkowej mienia.
Wartość nowa – oznacza wartość aktualnego kosztu zakupu lub wytworzenia przedmiotów tego samego rodzaju i zbliżonej jakości.
Wartość rynkowa – wartość mienia, jaka jest notowana na rynku, zależna jest od wahań popytu i podaży. Stosuje się do wyceny pojazdów, lokali mieszkalnych i użytkowych. Często może odbiegać od wartości rzeczywistej mienia.
Wartość rzeczywista – aktualna wartość mienia, co oznacza wartość nową pomniejszoną o zużycie techniczne.
